Sterrenkind, het 6de boek van jeugdschrijver Patrick Lagrou

Sterrenkind

 

Sorry, your browser doesn't support Java(tm).

Even een voorsmaakje van de tekst?

Wat er vooraf gebeurde: Bran heeft in de tuin van 'Het Kraaiennest' een vreemde waterput ontdekt. Hij wil daar het fijne van weten en besluit deze te onderzoeken. Misschien ontrafelt hij deze keer het geheim van 'Het Kraaiennest'.

      Voorzichtig daalde hij de heuvel af. Het was ijzig koud. Bij de parkeerplaats stopte hij. Daar verborg hij zijn fiets in de struiken, kroop over de omheining en liep naar de put toe. Pas toen hij er aankwam, deed hij zijn zaklicht aan en richtte de straal naar beneden. Tot zijn grote verbazing zag hij geen weerspiegeling van water. Voor alle zekerheid liet hij nog een kleine steen naar beneden vallen. Hij hoorde evenmin geplons, maar wel het gekets op een harde ondergrond. De waterput was leeg. Bran was benieuwd wat hij daar beneden zou vinden. Aan de meest dichtbijzijnde struik maakte hij het touw vast. Het andere uiteinde verdween in de put. Hij ging op de rand zitten, stopte de lamp in zijn zak en liet zich in de duisternis voorzichtig naar beneden glijden.
      Na een halve minuut, die bijna een eeuwigheid leek, bereikte hij al de bodem van de put. Hij pakte zijn zaklicht en scheen ermee in alle richtingen. Bran was in een onderaards gewelf terechtgekomen. Een soort waterreservoir. Op het eerste gezicht was het een afgesloten ruimte. Maar zodra zijn ogen helemaal aan de duisternis waren gewend, zag hij in een uithoek ervan een donkere nis. Hij bescheen die van dichterbij en zag dat het eigenlijk een oude gang was die lichtjes steeg. Voor zover hij zich kon oriënteren, liep die tunnel in de richting van 'Het Kraaiennest'. Was dit misschien een eeuwenoude ontsnappingsroute? Bran wist dat er vroeger op diezelfde plaats ooit een vesting had gestaan. Hij wilde het meteen onderzoeken en liep de gang in. Die bleef een heel eind stijgen. Op de plaats waar het huis zo'n beetje moest liggen, eindigde de schacht in een kleine ruimte. Aan de ene kant was er een deuropening die was dichtgemetseld. Aan de andere kant begon een stenen wenteltrap. Bran besefte dat hij zich nu ongeveer op het kelderniveau van 'Het Kraaiennest' moest bevinden. Beneden was er geen uitweg meer. Maar misschien kon hij boven verder. Heel voorzichtig begon Bran de trap te bestijgen.
      Hij bleef maar rondjes draaien. Toen hij er bijna duizelig van werd, stopte de trap bij een houten deur. Die was afgesloten met een stevige grendel. Zo voorzichtig mogelijk probeerde hij er beweging in te krijgen. Omdat het metaal nog niet zo erg was verweerd, slaagde hij al bij de derde poging. Kreunend draaide het poortje in zijn richting open.
      Het eerste wat Bran zag, was een hele reeks losgetrokken spinnenwebben en de achterkant van twee kasten. Die waren bijna tegen elkaar aan geschoven. Een volwassene zou niet verder kunnen. Daarvoor was de tussenruimte veel te klein. Maar als hij zich heel dun maakte, zou hij er zich wel tussendoor kunnen wurmen en zo de andere kant bereiken. Even later was het zo ver. Maar wat hij toen zag, overtrof zijn stoutste verwachtingen...

draaister.gif (4689 bytes)draaister.gif (4689 bytes)draaister.gif (4689 bytes)draaister.gif (4689 bytes)draaister.gif (4689 bytes)draaister.gif (4689 bytes)

Hoe is het boek ontstaan?

Met dit boek breek ik voor de eerste keer met de traditie. Tot nu toe speelden al mijn boeken zich in het buitenland af. Dat is niet moeilijk te verklaren. Een deel van mijn inspiratie heb ik gehaald uit een van mijn vele reizen. Voor ‘Sterrenkind’ keer ik echter veel verder terug in 06dia2.jpg (9105 bytes)mijn leven. Dit verhaal steunt voor een deel op mijn eigen kindertijd. Als kind heb ik mijn ouders dikwijls moeten missen. Ze hadden het altijd heel druk. De situatie van Bran in dit verhaal (net zoals deze van Natalja in ‘Kreten in de Mist’) is dus vergelijkbaar met de mijne. Gelukkig was mijn toestand niet zo erg. De tweede inspiratiebron was de wereld van paranormale kinderen, die meestal grote moeite hebben om door volwassenen ernstig te worden genomen. Het zijn kinderen die een bijna-dood-ervaring hebben meegemaakt, aura’s kunnen zien, voorspellende dromen krijgen, met de geest van overledenen contact hebben, of die een bepaalde combinatie van dat alles meemaken. Eerst heb ik een stapel boeken over hen gelezen. Nadien ben ik met een aantal van hen in contact gekomen. Ik raakte zo overtuigd van hun ervaringen dat ik een verhaal over hen moest schrijven. Dat is dan ‘Sterrenkind’ geworden. Voor die kinderen is een ‘sterrenkind’ trouwens elke mensenziel voordat hij of zij op deze wereld bij een moeder ‘indaalt’.

06dia1.JPG (10867 bytes)Na de publicatie heeft dit verhaal, dat later door de Kinder- en Jeugdjury werd bekroond, vanuit twee heel specifieke hoeken bijzonder scherpe kritiek gekregen. Vanuit streng Protestantse hoek vond men dat ik met duivelse elementen omging, omdat in het werk paranormale vermogens als iets heel natuurlijks worden beschouwd. Vanuit humanistische hoek vond men het een immoreel verhaal, omdat ik er vanuit ging dat er een opperwezen moest bestaan en omdat ik al een heel gematigd standpunt durfde innemen tegen abortus.

BIBLIOGRAFIE: voor de achtergrondinformatie die ik vooral in de hoofdstukken een tot zeventien heb verwerkt, deed ik een beroep op de volgende werken:

  • Busch, M., Waar haalt hij het vandaan, omgaan met paranormale ervaringen, anders kijken naar kinderen;
  • Chamberlain, D., Goed geboren worden, voorbereiding op en herinnering aan de geboorte;
  • Coudris, R. en M., Een ongeboren baby vertelt;
  • Eason, C., Kinderen met bovennatuurlijke gaven;
  • Forward, Dr. S., Eindelijk je eigen leven leiden, loskomen van een beschadigde jeugd;
  • Harrison, P. en M., Reïncarnatieverhalen van kinderen;
  • Klink, J., Vroeger toen ik groot was, vérgaande herinneringen van kleine kinderen;
  • Klink, J., Het onbekende venster; nieuwe ervaringen met leven en sterven;
  • Kübler-Ross, E., Over de dood en het leven daarna;
  • Kübler-Ross, E., Kinderen en de dood;
  • Kübler-Ross, E., Intens leven en sterven;
  • Messing, M. en M., Iedereen gaat dood;
  • Meurois-Givaudan, A. en D., De negen maanden, een verhaal over geboorte en wedergeboorte;
  • Moody, Dr. R., De tunnel en het licht, het verschijnsel van de bijna-doodervaring;
  • Morse, Dr. M., Nader tot het licht, bijna-doodervaringen van kinderen;
  • Rijntjes, P., Wat is er toch met Marloes ? Paranormale ervaringen van een twaalfjarig meisje;
  • Scott, C., De jongen die helder zag;
  • Steiger, B., Eén met het licht, bijna-doodervaringen;
  • Van Leent, T., De aarde is 'slechts'een leerschool.

Wil je nog meer informatie? Begeef je dan naar de keuken van het Kraaiennest.

Patrick Lagrou.

Sorry, your browser doesn't support Java(tm).

6krant1.JPG (114084 bytes)

sterren.gif (1647 bytes)sterren.gif (1647 bytes)sterren.gif (1647 bytes)sterren.gif (1647 bytes)sterren.gif (1647 bytes)sterren.gif (1647 bytes)

Wat vond de Kinder- en Jeugdjury van 'Sterrenkind'?

  • 'Patrick Lagrou heeft heel goed werk geleverd. Sterrenkind is een echt tof boek.'
  • 'Het is een hééééééééél mooi boek. Van dit boek ga ik meer nadenken over een leven na de dood.'
  • 'Sterrenkind is een prachtig boek. Hopelijk schrijft hij nog meer boeken in die stijl. Het is een boek dat boeit maar niet vermoeit.'
  • 'Het is een behaaglijk boek vol met magie! Geschreven in een prachtige taal, meer kan je als lezer niet wensen.'
  • 'Het is een prachtig verhaal. Spannend en soms grappig. Hij kan het goed uitleggen. Het is spannend in het Kraaiennest.'
  • 'Sterrenkind is een zeer mooi boek dat spannend is maar ook met fantasie! Het boek heeft een mooie opbouw.'
  • 'De boeken Sterrenkind en Dolfijnenkind zijn mijn lievelingsboeken geworden.'

draaister.gif (4689 bytes)draaister.gif (4689 bytes)draaister.gif (4689 bytes)draaister.gif (4689 bytes)draaister.gif (4689 bytes)draaister.gif (4689 bytes)

En hoe vonden jullie 'STERRENKIND'?

KLIK HIER om je eigen mening weer te geven

KLIK HIER om de mening van anderen te lezen

  

 

 



Terug naar de BIBLIOTHEEK