Auteur PATRICK LAGROU

 

 

 - Brugge 1949.

-    - Studeerde rechten aan de universiteiten van Leuven, Gent en Brussel. Was nadien enkele jaren actief als advocaat bij de balie te Brugge. Uiteindelijk zou hij kiezen voor het beroep van free lance journalist en auteur. 

-    - Studeerde ook enkele jaren archeologie. Nam hierbij deel aan diverse opgravingen onder water. 

-    - Zijn grote liefde was immers al van jongs af aan geschiedenis. Dit zou ook zo blijven. Aanvankelijk had hij het ook willen studeren, maar dit werd hem indertijd afgeraden.  

-    - Al zijn hele leven lang blijft hij gefascineerd door maritieme geschiedenis, zowel van de Oudheid, van de grote ontdekkingsreizen, als van de Eerste en Tweede Wereldoorlog. Bijna alle reizen die hij later zelf zou maken, zouden met deze passie in verband staan. 

-    - Reeds als kind voelde hij zich immers tot de zee aangetrokken. Als vijfjarige dook hij al met masker en snorkel naar de bodem van het zwembad. Als tienjarige bereikte hij in de Middellandse Zee al een diepte van tien meter. Op zijn zestiende behaalde hij in Frankrijk zijn eerste duikbrevet: dit van 1*- persluchtduiker. Als dertiger behaalde hij in de Verenigde Staten het hoogste duikinstructeursbrevet dat toen bestond: dit van PADI Course Director. 

-    - Vandaag is hij nog steeds een CMAS 2*-instructeur, in actieve status met meer dan tweeduizend duiken ervaring. Een groot deel daarvan zijn wrakduiken: van antieke amforenwrakken uit de Oudheid tot moderne vliegtuigwrakken uit de Tweede Wereldoorlog. 

-    - Als kind had hij ook een grote interesse voor foto en film. Op zijn tiende was hij al gewoon met een fotocamera om te gaan. Als dertienjarige realiseerde hij zijn eerste documentaire kortfilm: eentje over het antieke Rome. Op zijn twintigste fotografeerde hij al onder water. Zes jaar later zou hij voor België de eerste professionele onderwatercineast worden.

-    - Vanaf zijn vijfentwintigste zou hij overal in de wereld de ene documentaire na de andere beginnen draaien. Vooral naar het gebied van de Middellandse en Caribische Zee, maar ook naar dit van de Indische en Stille Oceaan zou hij blijven terugkeren. Parallel met de historische documentaires produceerde hij ook natuurdocumentaires. In minder dan tien jaar tijd realiseerde hij elf langspeeldocumentaires en zes televisiedocumentaires. Een van die laatste, ‘Sharks of the Tuamotu’, werd op het Onderwaterfilmfestival van Brighton in 1979 met goud bekroond.

-    - Tegelijk leverde hij over al deze ondernemingen regelmatig geschreven bijdragen aan kranten, tijdschriften en maandbladen. In die periode was hij ook redacteur van een aantal Nederlandstalige duiktijdschriften en correspondent voor de meeste buitenlandse. Ook schreef hij een kleine reeks geïllustreerde reisverhalen die toen allemaal in boekvorm zijn verschenen. Maritieme geschiedenis, onderwaterarcheologie en wrakduiken waren hierin de meest terugkerende thema’s. 

   - In de tweede helft van de jaren tachtig waagde hij zich aan een jeugdverhaal dat zich in het Caribische gebied afspeelde. Het begon met Christoffel Columbus en eindigde met dolfijnen. Aanvankelijk bleken de uitgevers geen interesse te hebben in het werk. Het duurde nog jaren voordat er enige schot kwam in de zaak. Toen ‘Het Dolfijnenkind’ dan toch werd uitgegeven, was het in drie maanden uitverkocht. Ondertussen zijn er al meer dan 150.000 exemplaren van het boek over de toonbank gegaan. Tegelijk werd het ook in de belangrijkste talen vertaald. 

-    - Sindsdien heeft hij bijna vijftig jeugdboeken bij elkaar geschreven. In veel van die verhalen blijft geschiedenis nog steeds een belangrijke rol spelen. Een van zijn meest recente verhalen is ‘Milans Groote Oorlog’ met de Eerste Wereldoorlog als achtergrond. Het boek kreeg meteen zo veel weerklank, dat hem vanuit Nederland werd gevraagd opnieuw een historisch boek voor volwassenen te willen schrijven. 

-    - Het resultaat hiervan is het boek ‘Het IJzerfront, 1914-18, van Diksmuide tot Nieuwpoort, vroeger en nu’ geworden. Deze keer een non-fictiewerk weliswaar zonder verre horizonten, maar waarin zeewater toch nog een belangrijke rol mocht blijven spelen.

- In zijn meest recente werk 'De Belgische Kust, van Knokke tot De Panne, vroeger en nu' speelt zeewater opnieuw een grot rol.