1. De evolutie van de
Tempelberg door de eeuwen heen:
In 3.000 jaar tijd onderging de Tempelberg grote veranderingen.
Niets liet aanvankelijk vermoeden dat deze plaats de meest omstreden
van de hele wereld zou worden.
Vandaag
ziet de Tempelberg er zo uit. Hier gefotografeerd van op de flanken
van de Olijfberg. Daartussen liggen de stadswallen en de
Kidronvallei. Daarachter Jeruzalem.
2. De
trajecten die de figuren uit het verhaal doorheen Jeruzalem afleggen:
A. N. Khouri:
Het traject loopt vanaf de Zwanentoren, langsheen de
wallen en rondom de Tempelberg tot bij de Rotskoepel
op de Tempelberg.
De Zwanentoren waar Godfried van Bouillon op 15 juli
1099 Jeruzalem binnendrong.
Langsheen de oude stadswallen kan je bijna helemaal
rondom de stad wandelen.
De Rotskoepel en het omringende platform gezien
vanuit de toren van de Verlosserskerk. Daarachter de
Olijfberg.
De Rotskoepel die eigenlijk geen moskee is, maar
toch een van de heiligste plaatsen van de Moslims.
Detail van het gebouw, een waar pareltje van
Oosterse architectuur.
Deze route begint bij het huis van N. Khouri, loopt
langsheen de Muristan en eindigt reeds bij de
Verlosserskerk.
Muristan ligt in de Christelijke wijk. Met zijn
terrasjes is het een van gezelligste pleintjes van
Jeruzalem. Vlakbij is de bakker en rechts de toren
van de Verlosserskerk.Van daaruit is de foto
linksboven genomen.
Het volgende traject begint aan de plaza of het
plein van de Klaagmuur. Het loopt dan ondergronds
langsheen de muren van de Tempelberg tot waar
vroeger de Antoniaburcht lag.
De Klaagmuur is vandaag voor de Joden een van hun
heiligste plaatsen. De reusachtige rotsblokken zijn
de laatste grote overblijfselen van hun tempel.
Links van de plaza van de Klaagmuur loopt nu onder
de huizen de Kotel tunnel.
De Kotel-tunnel loopt over een lengte van meer dan
250 meter diep onder de grond. De bezoeker betreedt
er straten uit de tijd van Jezus Christus.
Nabij de plaats waar zich vroeger de Romeinse
Antoniaburcht bevond, liggen nog grote waterbekkens
en waterkanalen uit die periode.
Dit tracé begint aan de Mestpoort (net niet meer
zichtbaar op het kaartje), loopt doorheen het
archeologisch park van de Ophel en eindigt bij de
Kruisvaarderstoren. Deze is ter hoogte van de Al
Aqsamoskee tegenaan de muur van de Tempelberg
gebouwd.
De Stallen van Salomon strekken zich uit tot ver
onder de Tempelberg.
De Kruisvaarderstoren is rechts op de foto. De
koepel van de moskee kan nog net zien.
De zuidelijke muur van de Tempelberg, met aan de
oostelijke kant de Stallen van Salomon. Aan de rand
ligt de Al Aqsamoskee die door de Tempeliers als
hoofdkwartier werd gebruikt. Vlakbij werd door hen
een uitkijktoren gebouwd.
B. Professor
Slieman:
Dit traject kan niet op het kaartje weergegeven
worden omdat een groot deel van de Olijfberg er niet
op staat. Het loopt van het Mount of Olives Hotel
naar de Paternosterkerk.
Deze foto vanuit de toren van de Verlosserskerk
toont over de Rotskoepel heen de top van de
Olijfberg met daarnaast de Paternosterkerk. Het
rechthoekje bovenaan deze foto is hier linksonder
uitvergroot.
Op de top van de Olijfberg staat het Mount of Olives
Hotel (1). De gewelfde kelders van het hotel werden
gebouwd door de Kruisvaarders. Daar vlak naast staat
een minaret (2) en een moskee (3). Vroeger was dit
de Hemelvaartkerk die door dezelfde Kruisvaarders
werd gebouwd. Toch blijven Christelijke pelgrims op
deze plaats steeds welkom.
Het domein van de Paternosterkerk is Frans
grondgebied (zie de Franse vlag uiterst rechts op de
linkerfoto). Op de wanden van de kerk en van het
klooster staat het 'Onze Vader' in tientallen talen.
Naast het Nederlands en het Afrikaans staat het er
ook in het 'Vlaams'.
C. Bert De
Couter:
Bert begint zijn tocht op de top van de Olijfberg.
Hij passeert de Hof van Olijven en gaat de stad
binnen langs de Stefanuspoort. Een eind daar voorbij
volgt hij bijna helemaal de Via Dolorosa. Dit
traject eindigt bij het huis van N. Khouri.
De Via Dolorosa volgt de Kruisweg die Christus
indertijd zou afgelegd hebben.
Elke vrijdag leggen vele pelgrims al biddend deze
weg opnieuw af.
De Stefanuspoort wordt ook nu nog vandaag het meest
gebruikt door Christelijke pelgrims.
Dit tracé begint bij het huis van N. Khoury en loopt
via een grote omweg omheen de oude stad naar de
Kidronvallei.
Het eindpunt is het graf van Absalom, een zoon van
Koning David. Het is een van de grootste
grafmonumenten in deze vallei.
De hele Kidronvallei ligt letterlijk bezaaid met
tienduizenden graven van Joden, Christenen en
Moslims.
De volgende dag volgt Bert dezelfde weg tot diep in
de Basiliek van het Heilig Graf.
De Basiliek werd door de Kruisvaarders herbouwd.
De toegang tot de Basiliek (A).
Onder het altaar, de rots van de Golgotha (G).
Toegang tot het schrijn van het Heilig Graf (C).
De Helenakapel (E) met rechts de trap en uiterst
rechts de fameuze zuil.
De Kruiskapel (F), het diepste en verst verwijderde
punt van de Basiliek.
De jongen verlaat de Basiliek om via een omweg de
crypte van de Sint-Annakerk te bereiken. Daar
beginnen zijn ondergrondse avonturen...
De Sint-Annakerk werd in de 12de eeuw door de
Kruisvaarders gebouwd. Het is de best bewaard
gebleven kerk uit die tijd. Het gebouw werd
opgetrokken bovenop een stelsel van holen. Men
geloofde dat in een ervan Maria was geboren. De kerk
kreeg de naam van haar moeder. Net zoals het
klooster en de Paternosterkerk is ook dit domein
eigendom van de Franse Republiek. Ook daar wappert
de Franse vlag!
3. De
ondergrond van de Tempelberg:
Door
wat er in de voorbije 3.000 jaar op en rond de Tempelberg is
gebeurd, lijkt de ondergrond ervan wel op een echte gruyèrekaas.
Achter deze muren en onder de grond ligt niet alleen het puin
van vele beschavingen, maar strekt zich wellicht ook een stelsel
van holen, gangen, kanalen, pijpen en gewelven uit. Omdat hier
nog nooit opgravingen plaats vonden, kan ook niemand zeggen waar
het 'Heilige der Heiligen' van de tempel der Joden zich precies
bevond.
Zoals
de naam het zegt, wordt het 'Heilige der Heiligen' door de Joden
beschouwd als de meest heilige plaats op aarde. Dit deel van de
tempel mocht door niemand betreden worden. Enkel de hogepriester
kreeg er één enkele keer per jaar toegang. De enigen die onder
de Tempelberg ooit serieus hebben gegraven, waren wellicht de
Tempeliers . Hebben zij ooit ontdekt waar dat Heilige der
Heiligen precies lag? Tot voor kort dachten velen dat het zich
op de plaats van de huidige Rotskoepel bevond. Totdat enkele
jaren geleden een nieuwe theorie de ronde begon te doen...