Het raadsel van de KRISTALLEN SCHEDEL

KORTE INHOUD:

Sally is van Ierse afkomst. Op het sterfbed van haar grootmoeder komt ze flarden van een goed bewaard familiegeheim te weten. Kort daarop vertrekt ze samen met haar moeder naar het westen van Ierland. Daar wacht hen de erfenis van hun voorouders. Maar wat die precies inhoudt, dat weten ze nog niet. Anders waren ze zeker thuis gebleven... 

'Het raadsel van de kristallen schedel' is een nieuw griezelverhaal van Patrick Lagrou dat zich afspeelt op een ruig Iers eiland, waar ondoordringbare mistbanken, onvoorziene stormen en een wirwar van duistere zeegrotten het decor vormen. Geen boek voor watjes...

Even een voorsmaakje van de tekst?

Opnieuw voelde Sally pijn in haar rug. Ze draaide zich op haar andere kant, om zich tegen Sean aan te vlijen. Dat was trouwens al een paar keer gebeurd vannacht.
         Maar deze keer was het alsof ze in een leegte viel. Sally opende haar ogen en zag dat hij er niet meer was. Waar zat hij?
         Ze wilde meteen zijn naam roepen, maar hield zich op het laatste moment nog in. Hoewel de mist rondom het huisje nog altijd zo dik was als erwtensoep, vielen de vreemde lichtschakeringen in de lucht haar meteen op. Het deed haar denken aan het noorderlicht dat ze in een documentaire over Groenland had gezien. Het was net alsof iemand met een krachtige straal doorheen de mist probeerde te boren. Terstond ritste Sally haar slaapzak open. Ze trok haar schoenen en haar jekker aan en stond op. Zo voorzichtig mogelijk probeerde ze de ruďne te verlaten. Ze had geen zaklamp. Die had Sean blijkbaar meegenomen.
         Buiten het huisje werd de omgeving een stuk helderder. Niet alleen gaf de volle maan al behoorlijk wat klaarte, maar ook waren die lichtschakeringen veel duidelijker te zien. Sally dacht aan de vuurtoren van gisterennacht. Zou dat diezelfde lichtbron kunnen zijn?
         Om alles beter te kunnen zien, liep het meisje eerst naar de andere kant van het huisje en dan nog een eind verder de heuvel op. Hierbij lette ze goed op dat ze de weg niet uit het oog verloor. Ze mocht er niet denken dat ze hier voor de rest van de nacht zou moeten rondzwerven omdat ze het kamp niet meer kon terugvinden.
         Ze bleef nog een tijdje naar het vreemde schouwspel kijken. Tot ze opeens in de verte iets zag bewegen. Het mistgordijn schoof langzaam open en heel traag leek er iemand in haar richting te komen.
         Sally kon onmogelijk zien wie, maar het kon alleen maar Sean zijn.
         ‘Sean?’ riep ze met aarzelende stem in zijn richting.
         ‘Sean, ben jij dat?’
         Maar er kwam geen antwoord. Ondertussen bleef de geheimzinnige figuur maar dichterbij komen.
         Sally herhaalde haar vraag, nu wat luider. Maar nog steeds kreeg ze geen reactie. Tot ze opeens uit het silhouet kon afleiden dat die figuur veel breder en groter was dan Sean. Hij kon het onmogelijk zijn. Was dit dan misschien de Grijze Man?
         Sally wilde het antwoord zeker niet afwachten. Zo snel ze kon, draaide ze zich om en sprintte weg. Hopelijk kreeg de Grijze Man haar niet te pakken …

Hoe is dit boek ontstaan?

In 1993 maakte ik een lange reis doorheen Zuid-Amerika om enkele nieuwe vervolgverhalen op ‘Het dolfijnenkind’ te kunnen voorbereiden. Op dat continent bezocht ik vooral de Andes en de vele overblijfselen van de Inca-beschaving. Vroeger was ik ook al in Mexico geweest met zijn Maya-beschaving.

Tijdens mijn terugreis in het vliegtuig kreeg ik echter nog een ander idee. Dit zou uiteindelijk aan de basis liggen van een nieuw griezelverhaal. Maar in tegenstelling tot de belangrijkste elementen ervan, zou dit verhaal zich niet in Zuid-Amerika afspelen, maar wel in Ierland. Een maand na mijn terugkeer ben ik dan opnieuw op reis vertrokken. Eindbestemming was Great Blasket Island, een klein Iers eilandje helemaal in het westen. Daar vond ik het juiste decor: een ruig landschap met veel mist of storm, een spookdorp en vooral, diepe zeegrotten.

Maar de kern van het verhaal bestaat vooral uit een kristallen schedel, afkomstig uit Midden-Amerika. Volgens de overlevering werden ze vervaardigd door de Maya’s en bezaten ze bovennatuurlijke krachten. Een ervan, en niet de minste, komt in mijn verhaal als oorlogsbuit met de Spanjaarden mee naar Europa. Maar de overtocht loopt verkeerd af. Als onderdeel van de Spaanse Armada lijdt het galjoen schipbreuk op de kusten van Ierland. Dat is niet toevallig. In de voorbije jaren werden in Schotland en Ierland heel wat Spaanse wrakken onder water ontdekt. Dikwijls met een kleine schat erbij. Zoiets gebeurde ook in de omgeving van Great Blasket Island.

Toen ik daar eenmaal ter plaatse was aangekomen, wist ik meteen dat ik alle elementen voor een griezelig en spannend verhaal had gevonden. Zeker als je weet dat vele Ieren vandaag de dag nog steeds geloof hechten aan het bestaan van bovennatuurlijke figuren zoals een ‘leprechaun’, een ‘banshee’ of een ‘grey man’. Kortom, ik had eigenlijk al te veel materiaal voor een goed verhaal.

Patrick Lagrou.

VOOR MEER INFORMATIE OVER DE ACHTERGRONDEN VAN DIT VERHAAL: KLIK HIER

En hoe vonden jullie 'Het raadsel van de kristallen schedel'?

KLIK HIER om je eigen mening weer te geven

KLIK HIER om de mening van anderen te lezen